Bos van de dansende bomen (het mooiste bos in Nederland).
Zo graag als ik reis, ik zorg er toch altijd voor om met de herfst in Nederland te zijn, vanwege de verkleuringen natuurlijk. In de omgeving van Ermelo/ Speuld is het bos van de dansende bomen. In verschillende stukken van het bos zijn de bomen gekromd en staan ze schots en scheef. Dit bos is zo ontstaan, doordat de rechte bomen gekapt zijn en men dus de kromme liet staan. Ze waren dus onbruikbaar voor de kap, maar nu oh zo mooi voor fotografie. Dit bos ken ik als mijn broekzak, net als de heide in Putten. Omdat ik een kleine superleuke recreatie woning heb in Putten en daar al ruim 20 jaar kom, daar vele kilometers gewandeld en gefietst heb, is het bos een soort van tweede thuis. Mijn bos noem ik het dan ook, alhoewel de gemeente daar anders over denkt. Deelnemers van een workshop daar zijn ook op visite bij me. In mijn kilometers grote achtertuin. Bij elk soort licht kan ik ze dan meenemen naar wat op dat moment het mooist is.
Meestal gebruik ik een telelens bij bosfotografie. Soms een 80-400 mm, en soms een 70-200 mm.. Het voordeel van een telelens is dat het beeld in elkaar trekt, met de typische vormen van dit bos kan je dan de mooiste vormen benadrukken.
Enchanted forest: 70 mm, F 5,6, 1/160
Een ander voordeel van tele is dat het makkelijk is om te selecteren wat je wel en wat je niet in beeld wilt hebben. Zoals een mooie lichtval.
Dancing spirits: 180 mm, F 11, 1/320
In de foto hieronder is een groothoek objectief gebruikt, welke een heel ander soort beeld geeft. Het landschap wordt van je afgeduwd en de elementen gaan meer uit elkaar. Optisch dan natuurlijk. Om de werking van het tegenlicht te hebben ( diepte en vormen worden benadrukt) is de zon achter de boom gehouden.
Forest light: 24 mm, F9, 1/160
Gepost op 30 augustus 2017.
